زمبور

بسم الله الرحمن الرحیم

 زندگی به سبک سینما

نگاهی به مسأله سبک زندگی درسینمای ایران

مقاله جشنواره فجر 1390

اشاره

سبک زندگی اسلامی، قدمتی به اندازه تاریخ اسلام دارد. پیامبر گرامی اسلام به امر خداوند ازهمان بدو رسالت درپی تغییراتی بنیادین درشیوه زندگی فردی و اجتماعی مردم بود. اما این تغییرات، ناگهانی و درزمان کوتاه به انجام نرسید. مثلاً درمورد حرمت شرب خمر اولین آیه ای که نازل شد، اشاره به این داشت که ضرر شراب بیشتر ازنفعش است و پس از گذشت زمانی بیشتر، حکم حرمت شراب نازل شد. این تغییرات که البته همه درحیطه حرام و حلال نبود و گستره مستحبات و مکروهات را نیز دربرمی گرفت، به گونه ای بطئی و مرحله ای تا وفات ایشان ادامه یافت. پس از وفات پیامبر، ائمه اطهار درطول بیش ازدویست سال، سبک زندگی یک مسلمان واقعی را بطور دائم و مستمر، دربطن تعالیم شیعه و با نگاه به قرآن و سنت پیامبر و دریافت های الهی خود اصلاح تبیین کردند. منظور این مطلب، پرداختن دقیق به تاریخچه ومؤلفه های سبک زندگی اسلامی نیست. چه این موضوع احتیاج به همّی بزرگ و تلاشی فراگیر و سالها وقت و هزینه دارد. این مقاله سعی دارد، مروری بر موارد نقض سبک زندگی اسلامی درفیلم های جشنواره فجر1390 داشته باشد.

این مقاله درشماره 56 مجله راه به چاپ رسید. با عرض پوزش ازطولانی بودن مطلب. 

متن کامل مقاله را دربخش ادامه مطلب بخوانید.

 بسم الله الرحمن الرحیم

بودها و نبودها

ما كودكان دهه شصت يادمان هست :

روغن کوپنی بود.

قند وشکر کوپنی بود.

برنج کوپنی بود.

شیر کوپنی بود.

پنیر کوپنی بود.

صابون کوپنی بود.

پودر رخشتشویی کوپنی بود.

.

.

.

پودرماشین ظرفشویی فینیش نبود.

پودرژله دراژه نبود.

پیتزا بوف نبود.

مرغ بدون آنتی بیوتیک رضوي نبود.

ماهی قزل آلای رودخانه ای درگز نبود.

موزخارجی چي كي تا نبود.

لپ تاپ دل نبود.

باطری آلکالاین دوراسل نبود.

نستله صهیونیستی نبود.

کوکاکولای اصل آمریکایی نبود.

ال ای دی لمسی 64 اینچ فوق باریک با قابلیت اتصال به اینترنت سامسونگ نبود.

یخچال ساید بای ساید 600 لیتری ال جی نبود.

اتوموبيل لكسس ژاپني نبود.

آی پد اَپل نبود.

و خیلی چیزهای دیگرکه امروز رسانه های پخمه ما دائم از نبود و تحریمش دم می زنند.

 به خبرهای این روزها که بعد ازمذاکرات قاطعانه، عزت آفرین و موفقیت آمیز مسکو – و البته شكست خورده براي غربی ها - نگاه کنید. همین روزنامه های شهرما روزی نیست که ازتحریم نفتی، تحریم ایرانی ها بوسیله شرکت اپل، عدم واردات نفت بوسیله کره جنوبی و ... دم نزنند.

اصلاً دردهکده جهانی که سالهاست غربی ها به خورد ما می دهند، امکان تحریم وجود دارد؟

تحریم نفتی ایران درروزگاری که آمریکایی ها خون جوانانشان را با نفت عراق طاق مي زنند، یک شوخی و بلوف سیاسی نیست؟

مستثنی شدن 18 کشور ازتحریم نفتی ایران، تحریم است یا دراختیار گرفتن انحصاری نفتِ دومین تولید کننده بزرگ نفتی جهان؟

چرا نمی فهمیم که تحریم فقط شوخی و برای ترساندن کشورهای دیگر درارتباط با ایران است؛ وگرنه حتی کالاهای ساخت مستقیم اسرائیل -  ازقبیل ملزومان آبیاری تحت فشار – به کشور وارد می شود.

انفعال دست اندکاران دیپلماسی بین المللی ایران خصوصاً کمیسیون های مربوطه درمجلس – که فقط از آن درتبلیغات انتخاباتی استفاده می کنند -  و وزارت خارجه چه دلیلی دارد؟

چرا باید کره جنوبی که صادرات میلیارد دلاری به ایران دارد و بخشی ازبودجه سالانه اش را دراین شرایط اقتصاد جهانی ازجیب ایرانی ها و نفت آنها تأمین می کند، برای ما شاخ و شانه بکشد؟ چرا برای یک باراین دندان لق را ازدهان شرکای تجاری ایران بیرون نمی کشيد که واردات کالاهای لوکس به ایران فقط ازراه همراهی نکردن با مستکبران، علیه ایران می گذرد!

يعني ديدن برنامه هاي صدا و سيما در ال ای دی لمسی 64 اینچ فوق باریک با قابلیت اتصال به اینترنت سامسونگ اينقدرلذت دارد؟!

و ... ما بچه هاي دهه  40 و 50 و 60 و70 و 80، ازبودها استفاده مي كنيم و بخاطر نبودها، انقلابمان را فراموش نمي كنيم.

انشاء الله