جشنواره رويش – بي حالي فراگير
بسم الله الرحمن الرحيم
روز دوم – سه شنبه 8 مهر
بي حالي اين گزارش را به حساب تنبلي من نگذاريد. جشنواره امسال بي حال است. روز اول ودوم هم ندارد. امروز صبح فيلم قابل توجهي نمي بينم. فقط چند فيلم از بعضي جهات توجه را جلب مي کند. آسمان شيشه اي که در بخش تجربه خلاق به نمايش در آمده تصاويري از پشت يک شيشه است که بوسيله رنگ و آب و روغن و وسايل ديگر، آسمان شب را تجسم مي کند. ربط اين فيلم و خيلي فيلمهاي ديگر امروز با سينماي ديني را هم نفهميديم. شايد هم اين گونه جديد (اکسپريمنتال) برادر دوقلوي سينماي معنا گرا در جنبه تکنيکي و فرماليستي است و بايد از اين به بعد علاوه بر فيلمهاي اجق وجق روح و جن و پري وغول وديو و... عادت به ديدن تصاويري بي سر و ته بنام تجربه خلاق باشيم. از اين منظر فيلم داستاني «آ» هم بايد در اين قسمت به نمايش در مي آمد. فيلمي که با بيان فرماليستي به نقد حجاب مي پردازد. فيلمي بدون قصه و صامت که فقط حرکات و کابوسهاي يک دختر جوان با لباسهايي عجيب در هرسکانس است. اين هم از آن آثار خيلي ديني جشنواره است. اما مستند خيلي ديني ديگر که از قضا مستند زيبائيست، زيستن نام دارد. يک روباه از جنگل براي بدست آوردن غذا به روستايي مي آيد و ما به شکلي واقعي او را تعقيب مي کنيم. استفاده از حيوانات وحشي دست آموز در اين فيلم ابتکاري جذاب است. هرچند دريکي از نماها مربي روباه لو مي رود. امروز همچنين دو پويانمايي با موضوع پيامبر که از نظر تکنيک آثار متوسطي هستند، به نمايش در مي آيد. قاصد که از نگاه عنکبوت به جريان هجرت پيامبر و غارثورمي پردازد و بوي خوش مدينه که حکايت سفر اويس قرني براي ديدن پيامبر به مدينه است. در آخرين نوبت پخش صبح هم بخشي بنام مروري بر فيلمهاي کوتاه معناگراي جهان است که آثاري از کشورهاي مختلف را به نمايش مي گذارد. آثاري انتزاعي و غير ديني که نهايت دست آوردشان پرداختن به آيينهاي خرافي يا دست بردن به مفاهيمي فرا واقعي است. اواسط يکي از اين فيلمها که محصول هندوستان است از سالن بيرون مي آيم.
+ نوشته شده در سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶ ساعت 14:46 توسط محمد مهدی خالقی
|
بسم الله ا لرحمن ا لرحيم